De kontreien ken ik fan leep en skries
Met de hond ofer paden
De Groene Dyk, de Swette del
Feul feranderde lâns rânnen fan ‘e stad
Mar boerderijen blefen groate skepen
In eindeloas groen laan
Ut Sneekers bleef ongewiezigd
In toan en dialekt
Ok sij dy ut spraken
Wat behelst meensen einliks in Sneek?
Hoe siën se teugen de groate wereld an?
Of blieft ut bei un burrel, un glas wyn?
Dizze stad ken eltsenien bekoare
Lui dy fertrokken, keere werom
Onwennich as noait tefoaren
© Wiebe Dooper