(tekst: Joute de Graaf)
Vier jaar geleden werd het me al eens verteld dat er provinciebreed plannen waren gemaakt om op termijn van 4 naar 3 ziekenhuizen in Fryslân gaan. Ik wilde het toen niet geloven dat het idee was Antonius dan te sluiten. Heh?
Voor het Friese gebied vond men, met pakweg 600.000 inwoners, 4 ziekenhuizen te veel tegen de achtergrond van ingeschatte nodige zorgbasis-voorzieningen. Die visie werd en wordt sterk gestuurd door de financiers van het zorggebeuren: de Zorgverzekeraars. We kennen op dit punt de ambities van ziekenhuisfusies ook van minister Kuipers. Hij denkt m.i. ook te Randstedelijk.
De Zorgverzekeraars moeten op basis van wetsafspraken de kas vullen van o.a. Antonius. Maar met zo’n 2200 werknemers draait men financieel prima. Het jaarverslag geeft de groene cijfers van 1,4 miljoen.
Je weet niet wat er achter de schermen gespeeld heeft in het overleg tussen betrokken partijen. Moesten de 4 er eerst onderling uitkomen en was dat onder regie van het Ministerie en de Koepel Zorgverzekeraars? Dat heeft dus gespeeld…
Antonius versterkte, in dit ‘spel’, haar positie toen door met Emmeloord te fuseren. Dit jaar rolde er het scenario uit Antonius en Tjongerschans dan maar te laten fuseren en een nieuwe start in Joure te maken. Verbazing alom voor de buitenwacht!
Een adviesbureau droeg voor de betrokken Colleges van Bestuur argumenten aan, op basis waarvan het besluit werd genomen dat Joure de nieuwe locatie zou moeten worden. Hoofdpunten uit de argumenten zijn: efficiëntie, inspelen op personeelstekorten, nieuwe gebouwen en inventaris, kortere patiënten-aanvoerlijnen.
Wat hiervan te denken? Ik gaf in deel 1 aan dat er nu enkel medisch-organisatorisch is gekeken. En dat is begrijpelijk tot op zekere hoogte.
Als de door mij genoemde punten zoals: maatschappelijke-culturele-demografische elementen geen gewicht in de schaal leggen. Als er geen gigantische kapitaalvernietiging is. Als nu aanwezige schoolopleidingen, voor aanvoer van toekomstig nodig personeel, niet belangrijk zijn. Als een goed ingedraaide en in balans zijnde organisatie in Sneek niet op waarde geschat worden… Dan is het voornemen te billijken.
Maar ik zet er vraagtekens bij en wijs op het gevaar van té grote ziekenhuizen. Patiënten vinden dat niet fijn. Het MCL is daar een voorbeeld van.
Om kosten te sparen en Antonius en Tjongerschans in de lucht te houden zijn er wel andere methoden.
Ik noem een paar:
1 Kijk naar het salarishuis… Stoppen met voor zichzelf werkende artsen.
2 Combineer specialismen waardoor er geen urenverlies is.
3 Weeg nauwkeurig af welke dure apparatuur je van elkaar kunt gebruiken.
Rationele afwegingen gemaakt voor Joure? Nee, te smal bekeken! Rationeel-plus geredeneerd ben ik geen voorstander van de fusering en het bouwen van een nieuw ziekenhuis in Joure. Daar mist verankering van deze zorg en ziektebehandeling. Daar mist de maatschappelijke- culturele schil. Daar ontbreken de omgevende diensten en bedrijven.
Niet doen dus, m.i. Antonius zit wel op een goeie plek. Antonius is ook bij de tijd. Bij Antonius werkt men graag, merkte ik de afgelopen week toen ik daar links en rechts naar vroeg. Antonius bouwt zelfs een compleet nieuw duurzaam operatiecomplex.
Nu de fusieplannen gepubliceerd zijn komen de verbaasde reacties. Natuurlijk stel je dan vragen vanuit Sneek.
Een beetje raar was het voorstel van B&W Súdwest-Fryslân om hoter-de-boter met een voorstel te komen, dan maar het nieuwe ziekenhuis in een moerasgebied achter hotel Van der Valk in Sneek te bouwen. Dat heeft natuurlijk geen meerwaarde.
Ik pleit voor het handhaven van Antonius op de plek waar ze zitten. Hou het voorgenomen besluit nog eens tegen het licht. Dat is mijn idee.
Joute de Graaf
Hierbij deel 1: https://www.brekt.nl/sluiting-ziekenhuizen-sneek-en-heerenveen-1/
En eerder verschenen: