Het herstel van de Prinses Margriettunnel in de A7 tussen Joure en Sneek vraagt meer tijd. De afronding van de werkzaamheden duren nu tot eind 2025. De gebruikte manier van bouwen is in dit project voor het eerst op grote schaal toegepast.
De reden hiervoor is dat op deze manier bij het herstellen van de tunnel de grondwaterstand niet verlaagd hoeft te worden. Hierdoor is het risico op schade aan omliggende bebouwing door een verlaging van de grondwaterstand zo klein mogelijk.
Toch brengen de werkzaamheden veel onzekerheden en uitdagingen met zich mee. Zo komen Rijkswaterstaat en de aannemer in de uitvoering veel vraagstukken tegen die steeds om aanpassing van het werk vragen. Hierdoor kost het werk meer tijd.
Boorproces kost extra tijd
Voor het herstel van de Prinses Margriettunnel is gekozen voor een manier van werken waarbij het niet nodig is om de grondwaterstand te verlagen.
De nieuwe trekpalen worden met behulp van een speciale constructie (de sluisconstructie) door de betonnen vloer de grond in geboord, tegen de waterdruk in. Doordat de aansluiting van de vloer en de nieuwe trekpaal is afgedicht, kan er geen water in de tunnel omhoogkomen tijdens het aanbrengen.
Op die manier kan er zonder bemaling gewerkt worden. Door de tunnel op deze manier te herstellen duurt het langer, maar het risico op schade aan omliggende bebouwing door een verlaging van de grondwaterstand wordt hiermee zo klein mogelijk.
Tijdens het boorproces voor de ankerpalen werken we samen met de opdrachtnemer 12 uur per dag en 7 dagen per week door. Deze methode wordt bij de Prinses Margriettunnel voor het eerst op grote schaal toegepast. En dat heeft onverwachte uitdagingen met zich meegebracht.
Zo zijn er onverwachte veranderingen opgetreden bij enkele tunnelmoten waardoor er aanvullende maatregelen nodig waren. Deze maatregelen bestaan uit het opvullen van holle ruimtes met een klei-cementmengsel en het kortstondig, lokaal en beperkt verlagen van de grondwaterstand.
Deze manier van werken is inmiddels goed onder de knie, maar heeft wel meer tijd gekost dan in eerste instantie gedacht.
Preventief ballast plaatsen
Vanaf mei 2024 gaan de werkzaamheden een volgende fase in. Om voorspelbaarder te werken wordt er preventief ballast geplaatst. Die ballast moet telkens verplaatst worden om het maken van de resterende palen mogelijk te maken. Het verplaatsen van deze ballast, waaronder stalen rijplaten, kost ook extra tijd.
Tijdelijke ondersteuningsconstructie voor aanbrengen wandankers
Tijdens de uitwerking van de versterking van de tunnelwanden is gebleken dat voor de installatie van de wandankers een tijdelijke ondersteuningsconstructie nodig is in de vorm van een steigerwerk. Deze constructie neemt ruimte in beslag die ten koste gaat van de werkruimte voor het aanbrengen van de ankerpalen. Daardoor kost het aanbrengen van de resterende ankerpalen meer tijd.
Realisatie waterkelder complexer dan voorzien
Onder de waterkelders in de tunnel, nodig voor de opvang van regenwater, zal de bestaande fundering vernieuwd moeten worden. Omdat de ruimte in de kelders beperkt is en de capaciteit van beide kelders tijdens de herstelwerkzaamheden beschikbaar moet blijven, wordt vanaf het wegdek in de tunnel door de waterkelder heen geboord.
Ook is uit het ontwerp naar voren gekomen dat het ballasten van deze waterkelders bijzonder complex en omvangrijker is dan eerder was voorzien. Ook dit zorgt ervoor dat het herstel langer duurt dan eerder werd gedacht.
Tegenvaller
Het is een tegenvaller voor de weggebruikers en de omgeving dat deze werkzaamheden langer duren dan eerder werd verwacht. We doen er alles aan om de overlast tot een minimum te beperken en waar mogelijk de werkzaamheden te versnellen.