Door J.Th.J. van den Berg op Parlement.com
Coalitievorming in Europa wordt sterk bemoeilijkt door de politieke versnippering.
Politieke versnippering doet zich bijna overal in de Europese democratieën voor. De uitzondering is het Verenigd Koninkrijk: daar maakt het kiesstelsel van relatieve meerderheden de groei van relevante kleine partijen vrijwel onmogelijk. Voor het overige zijn voor de regeringsvorming in Europa steeds meer partijen nodig. Landen waar tot voor kort een coalitie van twee partijen voldoende was, moeten nu op zoek naar een derde deelnemer. Landen waar drie partijen gebruikelijk waren, moeten nu op zoek naar een vierde. Dat heeft twee nadelen: coalities bevatten steeds vaker nogal ingewikkelde combinaties en de productiviteit ervan laat te wensen over.
Daarom valt het des te meer op dat in Duitsland het politieke bestel bij de laatste verkiezingen is ontsnapt aan wéér een coalitie van drie partijen. CDU/CSU (in feite één partij) en SPD zijn net groot genoeg geworden om samen een nieuwe regering te vormen onder christendemocratische leiding.
Dat het met drie partijen nauwelijks wilde functioneren had de coalitie onder Olaf Scholz laten zien: de sociaaldemocratische SPD, de Grünen en de liberale FDP vormden een coalitie die naar Duitse maatstaven slecht functioneerde. Het kabinet had voortdurend openlijke conflicten, leed onder trage besluitvorming en ‘onzichtbare’ leiding. Een aantal grote vraagstukken werd niettemin opgelost, maar uiteindelijk strandde de coalitie op de weigering van de FDP de zogenaamde ‘Schuldenbremse’, een grondwettelijk vastgelegd plafond voor de staatsschuld, op te heffen.
Leest u verder via: https://www.parlement.com/id/vmlrazbf71ev/versnippering_en_regeringsvorming