Door Bert van den Braak op Parlement.com
Er is verschil tussen harde krtiek en een persoonlijke aanval.
In het debat op 2 april noemde GroenLinks-PvdA-fractieleider Frans Timmermans minister Faber de grootste prutser die ooit in vak K heeft gezeten. Daarop werd hier en daar kritiek geuit. Was dit niet erg het spelen op de persoon en deed de leider van de grootste oppositiefractie daarmee niet hetzelfde wat eerder PVV-leider Geert Wilders was verweten?
Onmiskenbaar is de toon in het debat de afgelopen dertig jaar verhard. Toen in oktober 1979 PvdA-woordvoerder volkshuisvesting Marcel van Dam i het beleid van de bewindslieden Beelaerts van Blokland i en Brokx i sterk bekritiseerde, gebruikte hij daarvoor de wereldliteratuur. Hij vergeleek de bewindslieden met de figuur Oblomov uit een roman van Gontsjarov. Die gaat over een landheer die zijn tijd doorbracht met slapen en daarmee zijn rijkdom verspeelde, en die zijn knecht Zachar kapittelde toen die de opdracht uitvoerde om hem te wekken. Van Dam dichtte zichzelf de rol van Zachar toe en eindigde zijn filippica met de woorden: “Ik wens de Oblomows van de Van AIkemadelaan [waar het ministerie was gevestigd] een goede nachtrust!”1)
Een half jaar eerder had de minister bij de begrotingsbehandeling Van Dam op diens vraag of hij nog zou regeren op kritiek als antwoord gegeven: “Ik heb gemeend een gepast zwijgen over ongepast spreken te moeten betrachten”. Wie die behandeling terugleest, zal echter weinig schokkends vinden. Harde kritiek ja, maar geen ongepaste woorden.
Leest u verder via: https://www.parlement.com/id/vmmacip0itnt/van_knettergek_tot_prutser