In tegenstelling tot in Sparta was opvoeding in Athene niet alleen een staatszaak. In Athene was grotendeels het gezin verantwoordelijk voor opvoeding.
Daar leefde de overtuiging, dat bij de opvoeding de vorming van geest en gemoed evenzeer beoefend moest worden, als de lichamelijke ontwikkeling. Van een onwetend mens zeggen wij, dat hij lezen noch schrijven kan; bij de Atheners heette het van zo iemand: “hij kan lezen noch zwemmen”.
WD
Geraadpleegde bron
L.V.T. Bigot en Gilles van Hees. Verleden en heden. Beknopte geschiedenis van opvoeding en onderwijs. Groningen, 1974, 13de druk.