(tekst: column van Bert van den Braak op Parlement.com)
In de negentiende eeuw vierde individualisme hoogtij. Dat was geen succes.
Door sommigen wordt versplintering gezien als een mooie uiting van verscheidenheid. Zij vinden het positief dat uiteenlopende opvattingen een plek krijgen in het parlement. Nu is daar in zekere zin wel iets voor te zeggen, maar het parlement is meer dan een verzameling van meningen. Het moet functioneren als controlemacht en is deel van de wetgevende macht. Te grote versplintering ontneemt het parlement zijn kracht. In de negentiende eeuw was te zien waartoe dat kan leiden: stilstand op allerlei gebieden.
Leest u verder via: Negentiende eeuw als spookbeeld – Parlement.com