Categorieën
Poëzie

MOTTEN BLIJVEN MAAR KORT


Nog voordat de wolk begon te sneeuwen
en zich volgezogen had aan
damp die van ons bezwete lichaam droop
ging je al
en je

liet gaten in me achter.
Je had de
kleren van mijn lijf gegeten,
en ik lag naakt in pas gevallen vlokken –
Bijtend door de eenzaamheid.

Malon Bakker

Foto © Els Brouwer