In een tamelijk conservatieve parochie ergens in het midden van het land gaat een vrouw in gesprek met de pastoor. Ze vertelt over huwelijkse problemen met haar echtgenoot. De pastoor vindt het lastig, omdat de man allerlei klusjes voor de kerk doet. Hij pleegt wel eens wat onderhoud bijvoorbeeld.
De vrouw komt nog enkele keren op gesprek. Ze houdt dus aan. De pastoor raakt zo langzamerhand overtuigd van het vervelend gedrag van haar echtgenoot, want de pastoor heeft namelijk ook her en der navraag gedaan over het gedrag van de echtgenoot.
De pastoor is zorgvuldig met de affaire aan de slag. Hij leest herhaaldelijk de bijbel erop na, overlegt met collega-pastoors en er is zelfs nog een telefonisch onderhoud met de bisschop.
Uiteindelijk na een kort gebed samen met de vrouw, zegt de pastoor: ‘Als u het mij persoonlijk had gevraagd, was ik van mening geweest: dat u deze man al jaren eerder had moeten verlaten.’