Categorieën
Cultuur Fryslân Interviews Kunst

Kunstschilder Horst Dijkstra: ‘Ik kijk zoals ik kijk’

Horst Dijkstra uit Leeuwarden is kunstschilder. Zijn schilderijen kenmerken zich vaak door een lichte tot volledige absurditeit. Tegelijk spat de humor van de doeken af. Een kennismaking met met het werk van Dijkstra blijft u bij. Via onderstaand vraag- en antwoordspel komt u meer te weten over het kunstenaarschap van Dijkstra. En door het raadplegen van: https://horstdijkstraart.wordpress.com/

Wanneer kwam je kunstenaarschap opvallend tot ontwikkeling? En kun je daarvan twee voorbeelden geven?
Ik begon met schilderen nadat ik een film had gezien: “Life lessons” van M. Scorcese. Ik was toen ongeveer dertig. Na zo’n twintig jaar te hebben geschilderd zag ik schilderijen uit de “periode vache” van René Magritte. Dat was opnieuw een “trigger”. Het zorgde ervoor dat ik mij niet meer druk maakte over wat ik schilderde, maar alleen nog over wat ik met de verf moest doen om een zo goed mogelijk schilderij te krijgen.

Je schilderijen kenmerken zich indirect door een harde blik op de werkelijkheid. Hoe verklaar je dat?  
Dat gaat niet bewust, ik weet ook niet of ik een harde blik heb trouwens, of waarom dat dan zo is. Ik kijk zoals ik kijk.

‘Wagner in Murmerwoude’, kunstwerk van Horst Dijkstra.

Een ander kenmerk is dat je absurdisme afwisselt met pittige humor. Wat voor reacties krijg je daar zoal op?  
Er zijn wel mensen die het kunnen waarderen, vooral ook mensen van buiten Friesland, maar er zijn ook een heleboel “glazige staarders” die er duidelijk niks mee kunnen.

Welke kunstenaar of kunstenaars zijn met name van invloed op je werk? En waarom juist deze?  
Ik noemde Magritte al en er zijn er nog veel meer, zoals: Bosch, Breughel, Hals, Rembrandt, Goya, Manet, Van Gogh, Ensor, Munch, Picasso, Beckmann, Dix en Guston, et cetera. De schilderijen van deze kunstenaars kunnen heel fascinerend zijn voor mij. Vandaar.

Tot welke kunstenaarsstroming behoor jij, volgens de kenners? In hoeverre kun jij je daarin vinden?
Geen idee eigenlijk, misschien wil geen enkele stroming mij hebben. Dan moet ik het dus maar alleen doen en dat kan ik trouwens iedereen aanbevelen.

In welke mate onderhoud jij contact met andere kunstenaars uit de regio? En werkt dat stimulerend?
Ik ken er wel aardig wat en ik heb ook regelmatig contact met ze. Gezellig. De stimulans moet ik ergens anders vandaan halen, die komt gewoon uit wat ik om mij heen zie, en dat kan van alles zijn.

Welk schilderij heeft onverwacht veel belangstelling gehad?
Er schiet mij niets te binnen.

‘De grote blauwe bal’, schilderij van Horst Dijkstra.

Op welke expositie kijk je met veel genoegen terug? En waarom juist deze?
Onder meer de allereerste, met Anne Feddema, Eddy Sikma en Henk Krist, samen in Leeuwarden in 1994. Het was spannend omdat het voor mij de eerste keer was. We stonden in de krant, er kwam veel publiek op af, en ik kwam eigenlijk voor het eerst in contact met mensen die ook met schilderen bezig waren. Dat was leuk. 

Op welke wijze kon je het werk als politieman goed combineren met dan van kunstenaar?
Als ik moest werken dan ging ik naar mijn werk en in mijn vrije tijd schilderde ik. Dit ging prima.

Wiebe Dooper