Tja, wat sal ik hier fan sege, is dit nou konformeare of, hell, hew ik weer te feul naar die man met die mantel keken. Nou mut ik sege, ik fyn it heeeel knap hoe sommige skilders fotogelyk skildere kanne, echt.
Maar, is dat ok leuk? Persoanlik fyn ik der geen donder an, even heel genuanseard utdrukt. Denk daarbij an skilders dy der su’n 3 jaar over doen om 1 paneel funksjoneel te bevlekken, dy zaterdags intensief hun Opeltsje wasse, wekelijks inlogge op it ABP portaal, trouw it NOS sjoernaal sien en ok op krantepepier alle mammon indiceerde conflictpropaganda gelove. Van t Hek su wel sege, fan dy Buckler drinkers weest wel. Nee, in skilderij mut in principe wat onnatuurliks utstrale waardoor meedogenloos dudlik wurdt: dy is echt geen 100 punten, of, dy het lak aan alle conventies in ut fak en met genoegen verder ok, of, dy het in niet diagnostisearde motorische afwiking of dy had gewoan syn dag nyt.
As skilders noeme we dit beginsel: anarchistisch impressionistisch aanstuurd expressionisme en ik hou daarvan. Basis daarvan is fanut je gefoel bewust kapot maakte kwasten maximaal 30 minuten heftig lande late op in ferdwaald Aziatisch doek met in ut hoofd in bepaald tafereel terwijl muren en floer ongestraft metkleure. Hew ik leard ok tidens in workshop fan Doet Boersma, myn kwastheldin! Dat ik ut niet helemaal begrepen hew toen is in optie wellicht. Tussen haakjes, in februari en maart mutte der in swik doeken fan dit atelier in de openbare bibliotheek te Sneek hange, alles strak baseard op bovenstaande kunststroming. Ik sien de dranghekken al helemaal foor my…
Klaas Oedzes