Martin, een bekende van me, bel ik een keer per jaar mee. Hij werkte gedurende zijn loopbaan aan de Groninger universiteit. Vorige week vertelde Martin dat eerder dit jaar een langdurige ziekenhuisopname nodig was.
Ergens in maart onderging hij een gecompliceerde heupoperatie, waarna langere tijd looptherapie nodig was. Intussen verzorgde buurman Sjaak zijn katten, waarvan er een vanaf de dag van de ziekenhuisopname ziek werd. De kosten liepen hoog op, omdat de dierenarts geregeld aan huis kwam voor toediening van specifieke medicatie.
Toen Martin goed en wel een beetje kon lopen, volgde er een hersenattack, waardoor hij in het medische circuit bleef. In een zorgcentrum wilde herstel vervolgens niet vlotten. Het geheugen ging achteruit, een krant kon Martin nauwelijks lezen en tv-kijken te vermoeiend.
Intussen waakte Sjaak goed over Martin. Sjaak stelde voor om thuis te herstellen en het zorgcentrum te verlaten. Martin stemde daarmee in, maar het ontbrak hem aan kracht dat tegen de artsen te zeggen, die er overigens op tegen waren. Desondanks nam Sjaak de arme Martin mee naar huis.
Thuisgekomen ging het binnen een tot twee dagen beduidend beter met Martin. Zijn geheugen kwam terug, kon hij allerlei media weer wat volgen en het lopen ging beter. En tot zijn grote plezier herstelde de kat ook.
Al met al bestaat er een intuïtieve waarheid.
* De namen Martin en Sjaak in deze bijdrage zijn gefingeerd.
Wiebe Dooper