De reptielen hadden het maar goed. Des avonds transformeerden ze naar hun oorspronkelijke verschijningsvorm en genoten ze van bacchanalen met rijkelijk babybloed. Ze verplaatsten zich in privéjets en baadden als geprivilegieerden in ongekende luxe. Een kleine kring van omringende slippendragers mocht daar tegen wederdienst in delen. De reptielen hadden zo goed als hun wereldhegemonie gevestigd, en niemand had het in de gaten. Nou ja, bijna niemand. Zo links en rechts waren er wat ‘zieners’ die lont roken. Bijvoorbeeld een oud-voetballer in Engeland, en zowaar een parlementariër in het kleine Nederlandje, die net als andere zieners veel kabaal maakten, vooral via het wereldwijde web en sociale media. En ze trokken zowaar volgelingen. De reptielen vonden het nauwelijks verontrustend, niet in de eerste plaats omdat de zieners in brede lagen der wereldbevolking werden afgedaan als raaskallende complottheoretici, bijgenaamd wappies; wel in de eerste plaats omdat de wappies wellicht een glimp hadden opgevangen Het Grote Geheim maar, en dat was weer geruststellend, klok en klepel niet wisten te onderscheiden. Sterker nog: door hun onruststokerij droegen de wappies juist bij aan de verwezenlijking van hun Grote Geheime Plan. En dat sommige wappies ‘reptielen’ interpreteerden als een metafoor voor Joden, daar konden de reptielen wel smakelijk om lachen. De mensheid bleef toch weer benepen steken in oude beelden.
Nee, de reptielen kenden meer zorgen in eigen kring.
Op de reptielenvariant van de Wannsee Conferentie, over de eindoplossing voor 8 miljard wereldburgers was besloten dat te doen door de zelfvernietiging der mensheid krachtdadig te bevorderen met oorlogen, pandemieën, polarisatie, en rampen ten gevolge van de ook flink gestimuleerde klimaatverandering. Met als doel levensruimte te creëren voor hun in afwachting verkerende soortgenoten op hun afgeleefde exoplaneet. Hoewel de buitenaardse reptielen heel wat meer konden hebben dan de zwakke mensheid, qua stikstof, kooldio- en monoxide, zwaveldampen en radioactiviteit, was het ook weer niet de bedoeling de aardbol geheel uit zijn baan om de zon te schieten. Zonlicht was essentieel voor de overleving van hun soort.
De krokodil in Rusland, door wappies in een kronkelgedachte als held der mensheid beschouwd, was een zinloze maar wereldwijd instabiliteit bevorderende oorlog begonnen in een buurland. Een energiecrisis en wereldwijd graantekort versterkte de beroering. Dreiging met kernwapens, plus afzwaaiers in een ander naburig land voegden toe aan angst en polarisatie. De leguaan in Noord-Korea zorgde voor onrust in de Oost door af en toe een raket af te schieten over een naburig eiland. De komodovaraan in China had het thuis al prima in orde: zijn onderworpen miljardenvolk durfde zelfs zijn naam niet meer uit te spreken. Hij dreigde met oorlog tegen een naastgelegen als afvallig beschouwd eiland. Onderwijl kocht dit reptiel de hele wereld op, een wijd vertakt netwerk als een reuzenoctopus rond de aardbol. En zijn uitvinding Corona was een wereldwijd succes. Onrust, tweespalt, agressie, demonstraties en complottheorieën over heel de planeet. In het Midden-Oosten waren de reli-reptielen behoorlijk succesvol in onderwerping en het stoken van regionale en mondiale onrust.
Kortom, dat liep allemaal best wel goed, volgens de Geheime Agenda.
Meer naar het Westen, in de Europese Unie, wilde het wat minder vlotten. Natuurlijk, de landen waren onderling verdeeld, als altijd, er heerste veel onrust, onzekerheid, angst en tweedracht. Onvrede ook, en al deze gevoelens uitten zich op (sociale) media en op straat. Protesten en onderlinge bedreigingen waren aan de orde van de dag. En zoals wel vaker raakten in hun verzet de uitersten elkaar: de wokies en de wappies. Achterdocht en complotologie was toch wat ze deelden. Zolang het – in Nederland althans – maar niet over Zwarte Piet ging (en misschien sigaar rokende heren op een schilderij). Echter, de ratelslang in het VK, had het slechts 42 dagen volgehouden in 10 Downingstreet (haar tong bleek te gespleten), al had ze wel in die korte tijd de economie en de pond ten gronde gericht. In Italië was het gelukt een gekko aan de macht te krijgen, maar die moest zich nog bewijzen. Vertraging wellicht in de Geheime Agenda, maar zo dachten de reptielen zeker te weten: de geschiedenis leert dat Europa wel uit elkaar gespeeld zal worden.
Nee, de zorgen van de reptielen lagen nog verder naar het Westen. De anaconda in Brazilië had weliswaar veel onrust teweeggebracht, duizenden landgenoten laten sterven aan Corona, en grote delen van het Amazonewoud omgelegd, maar had zichzelf ook uitgerangeerd. En ten Noorden, in de VS hield de alligator zich niet meer aan het Grote Plan. Hij trok geheel eigenmachtig en vervuld van zichzelf zijn eigen Grote Plan. Jazeker, hij had grootse prestaties verricht in het scheppen van tweedracht in zijn land (en zelfs in zijn eigen partij), alsmede wereldwijde verwarring en onrust. En met zijn Big Steal zorgde hij nog steeds voor veel onvrede en animositeit, maar hij had zichzelf ook uitgerangeerd, hoe hard hij ook terugvocht, door zichzelf uit te roepen tot presidentskandidaat in de verkiezingen van 2024. Hij hield het land daarmee nog immer in diepe verdeeldheid. Maar omdat hij geheel in zichzelf was gaan geloven als een Messias, volgde hij niet meer het Algemeen Reptielenbelang, hij volgde louter zijn ego-agenda. Hij was verslaafd geraakt aan de ego streling door zijn nog steeds talrijke niet-reptiliaanse adepten en het met willekeur uitoefenen van eigen macht binnen eigen domein. De reptielen waren er pijnlijk achter gekomen dat een narcistische alligator met grootheidswaan plaatsen op een dergelijk machtige positie een enorme miskleun was. Met hun krokodillenhersens zinden zij op een Geheim Plan binnen het Grote Geheime Plan. Maar dat hadden de complottheoretici niet door.
Dolf Alberts