Zeg God, kunnen we ff spreken,
zonder goed bedoelde preken.
Ik doe het anders weinig,
maar ik heb wat vragen,
en ga het toch wagen,
ze u even te stellen,
of zal ik u anders even bellen?
Hallo, …
Zeg God, het is weer de tijd van het jaar,
wilt u mij ff troosten, ik mis hem zo,
maar ook de rest en vooral haar.
Diegene die er wel zijn, ben ik dankbaar voor,
echter alleen in mijn bed,
met een kussen vol tranen,
is het toch een beetje
een troosteloos gedoe, hoor.
Juist nu de voorjaarskansen van geluk
op mijn pad gekomen zijn,
zorgt de snijdende kille wind
in de herfst voor ’t blootleggen
van die ellendige levenspijn.
Teveel van alles heb ik moeten vergen,
wat de zomer leek te verbergen.
De regenbuien komen als mijn tranen,
die de pijn wegspoelen,
om een nieuwe weg te banen.
Als verdorde bladeren, die loslaten om heen te gaan,
maar zonder een beetje troost,
oh God, is er geen beginnen aan.
Ligt er een koude barre winter
voor de boeg, waar ik u alleen een
beetje witte sneeuw vroeg.
Toe God, ik wil niet verharden als het ijs,
dat is niet de juiste wijs.
Zo blijven de tranen bevroren,
waar ze niet horen.
Zo rondom mijn hart,
dan deel ik enkel nog mijn smart.
Of God, kunt u even
een hoopvolle weerman sturen
met wat zonnige uren, 25 °C
daar kan ik me lekker aan verwarmen,
maar het mag ook met
liefdevolle warme armen.
Hé God, wat ook nog kan, zonder plan,
weer eens een ontmoeting in mijn dromen,
met allen die ik mis, maar nu bij u wonen.
Ja, kan dat?
Want God dan ga ik gelijk plat.
Ja daar ga ik voor,
zo kom ik de troosteloze herfst
en barre winter wel weer door.
Dus ik sluit nu mijn ogen,
geef mij over aan de nacht
en met een beetje goddelijk vertrouwen,
sta ik morgen weer in mijn kracht!!!
Zal ik spelen, zal ik stralen,
het leed met humor vertalen.
Maar nogmaals een beetje troost
voor een verdrietig hart,
dat maakt echt een nieuwe start.
Ik weet, het is zoals het is,
neemt niet weg dat ik ze zo mis,
die me eerder konden troostten,
om daarna op het leven te proosten.
O ja God, als het mag dan
voor de volgende of deze winter
wens ik een lieve man,
die dit hierboven,
allemaal een beetje aankan. .
Die me kan troosten en steunen,
zodat ik ietsje minder op u hoef te leunen.
Dus God doe er wat aan,
ga ik er voor openstaan,
laat ik deze smeekbede gaan
en heb weer hoop in een met
liefde gevuld bestaan.
Regina Elisabeth Bijlsma