Categorieën
Poëzie

HAAR BLIK


Ze ontkomt niet aan het vage beeld van vroeger. Haar liefste moeder komt even in een herinnering langszij.

Door een barslecht huwelijk kentert vertrouwen. Ook tobt ze dagelijks over schuld tegenover onschuld.

Jarenlang is haar echtgenoot niet meer dan een ongewenste gedaante. Desondanks gaat ze altijd door.

Nu zit op zondag een sprankelend kleinkind op haar schoot. Er bestaat een hechting en die heet troost.

Foto © Alma Wanningen
Tekst © Wiebe Doope