Voor me ligt de slingerende Grienedyk die rust uitstraalt en er al sinds de middeleeuwen is.
In de verte de plaats van Laverman met de rozentuinen en het grote ijzeren hek, waar jaren geleden zijn Duitse Herder abrupt een einde maakte aan het prille geluk van een vossengezin.
In het riet kwetterende rietzangers, blauwborsten en ook de karekiet die een muzikale duit in het zakje doet.
Achter mij de desolate leegte van de Houkepoort waar vroeger de afgebrande boerderij een geliefde speelplek was.
In de verte het gegons en gebrom van altijd gejaagde automobilisten op de rondweg. Iedereen heeft haast in deze moderne samenleving.
Ik maak een foto en terwijl ik mijmer vliegt een grauwe gans luid gakkend langs. Zijn ietwat plompe lichaam glijdt door de lucht en tegelijk heeft het wat sierlijks.
Hoog in de lucht zweeft een buizerd op de thermiek en zoekt naar prooien in de haast oneindige diepte van dit vlakke land.
Jeroen van der Kallen