Ingreep in de natuurlijke natuur,
vormt ‘n nederig laag land.
’t Belooft winstgevend te worden
dus dijk om ’t moeras der vrijgeest,
om waarheid en waardigheid de ringvaart,
dan leegpompen maar,
reddende windmolens in molengang
trapsgewijs achter elkaar,
repeterend pompend en uitpersend
elke waterdruppel van steeds hoog
naar alsmaar lager laagst
en uiteindelijk in ringvaart.
Alle sjeu en charme, vrijheid en vertier,
vreugde, verschillen en plezier
uitwringen uit ’t omgrensd gebied
tot enkel nog een opgedroogd land.
Meerderheid graaft braaf afvoerslootjes
tot en met ‘n gigantisch afvalkanaal,
legt energiek d’ enig gebaande route aan.
Opdrogers van ‘t nat bouwen alles ordelijk
in simpel strak geometrisch patroon,
zonder variatievormen, één pot nat.
Dé redder beslist beslissend
over wie hoog en droog zit,
wie behoort tot ‘t laagste nat.
© Elsijn Eelsingh