Al vaak schreef ik in boeken, kranten en tijdschriften over de Bolswarder Frits van der Meer (Bolsward, 16-11-1904—Lent, 19-07-1994), priester en wereldberoemd kunsthistoricus. Een groot literair man bovendien, die voor zijn talloze boeken in 1963 de hoogste letterkundige onderscheiding binnen het Nederlandse taalgebied kreeg (de P.C. Hooft-prijs), uitgereikt in het Muiderslot.
Ik wil in deze artikelenreeks aandacht schenken aan zijn vrienden die hij soms vanaf de r.k. lagere school aan de Hoogstraat al koesterde. De vrienden die ik in de loop der jaren heb kunnen herkennen, zijn 1. Hendrik de Bruin, 2. Foppe Molenaar, 3. Jan Postma, 4. Jopie van der Klei, 5. Jan Hoogma, en 6. Dirk Jorritsma.
Dirk Jorritsma (1907-2001)
Ja, inderdaad, Dirk was een zoon van timmerman Hylke Jorritsma, de grondlegger van het hedendaagse bedrijf Jorritsma Bouw. Het was Johannes Jorritsma die rond 1880 de eerste schreden zette op het bouwpad. Zoon Hylke nam het rond 1900 over. Hij trouwde in 1904 met Trijntje Steensma.
Het echtpaar kreeg op 25 oktober 1907 een zoon, Dirk (25 oktober 1907–28 juli 2001). Deze vertrok uit Bolsward en koos Gelderland (Velp, Arnhem) als woon- en werkplek. Hij ging aan de slag als technisch-ambtenaar. Hij huwde in 1933 met de zes jaar oudere Hendrina Antoinetta Maria Postma, dochter van een zeer bekend kunstenaar uit Haarlem en, later, Arnhem.
Dirk bleek op diverse terreinen zeer kunstzinnig en kreeg ruime aandacht op diverse tentoonstellingen. Daarbij zal hij zeker aangemoedigd zijn door zijn schoonvader. Ook bracht hij op gevorderde leeftijd enkele dichtbundels uit, waaronder ‘De verleden tijd’, met het Bolsward uit zijn jeugd als centraal thema.
In ‘Bolsward in Oorlogstijd’ beschreef ik de gevangenneming door en wonderbaarlijke ontsnapping aan de Duitsers van een andere broer, de architect Ruurd (1916), die na deze traumatische ervaring en een nare maagkwaal al op jonge leeftijd overleed (1949). Verscheidene huizen in Bolsward zijn door hem ontworpen, waaronder de bekende witte huizen met rieten dak aan de Prof. Dr. Titus Brandsmalaan.
Begrafenis in Bolsward
Boven mijn hoofd
donderen de klokken,
eeuwen zijn onder de toren
voorbijgetrokken, stapvoets
zwart;
het tijdsgewricht
heeft zich bewogen
honderdmaal honderdmaal
tevoren
het graf is gedicht
en ik heb haar opnieuw
verloren;
boven mijn hoofd:
donderende klokken
weer is het vonnis voltrokken.
(uit de dichtbundel ‘Avond’, van Dirk Jorritsma, in 1978 in eigen beheer uitgegeven)
‘Achterin de inham van het Schildwyk ligt het schilderachtige kerkje van de Doopsgezinde Broederschap, waar vele notabelen toe behoren (de stad ligt vlakbij Witmarsum, het dorp van Menno Simons); er staan in vorm geknipte bomen voor; gezien vanaf de Koemerk is dat kerkje, tussen oude huizen aan weerszij, een puur schilderij; wij zijn er nog nooit in geweest.’
© Willem Haanstra
Eerder verscheen:
https://www.brekt.nl/frits-van-der-meer-en-zijn-bolswarder-vrienden-introductie/
https://www.brekt.nl/frits-van-der-meer-en-zijn-bolswarder-vrienden-hendrik-de-bruin-1/
https://www.brekt.nl/frits-van-der-meer-en-zijn-bolswarder-vrienden-2-foppe-molenaar/
https://www.brekt.nl/frits-van-der-meer-en-zijn-bolswarder-vrienden-3-jan-postma/