Ik ben een enorme voorstander van het reizen per openbaar vervoer, ook al heeft dat nadelen. Wat dat laatste betreft: je hebt altijd met anderen te maken en vooral: over lange afstanden zijn er altijd aansluitingen die je wel of niet haalt. Voordelen zijn natuurlijk de winst voor het milieu én dat je kunt lezen in het openbaar vervoer, dat lukt niet in de auto. Dan kun je je laten voorlezen, maar dat werkt bij mij niet: dan val ik in slaap.
Maar ik moet zeggen: sinds ik in Koudum woon, is mijn liefde voor het openbaar vervoer wel wat bekoeld. Nu kan Koudum/Friesland er natuurlijk niks aan doen dat er een pandemie uitbrak die het reizen per openbaar vervoer danig ontwrichtte. Maar net nu ik er weer voor koos om met het openbaar vervoer te reizen, lijkt vooral Arriva met een campagne bezig om mij het openbaar vervoer uit te jagen.
Dat was eigenlijk al een beetje begonnen net vóór de corona-ellende. Ik was er inmiddels aan gewend dat een favoriete reis van mij – van Koudum naar Kudelstaart en weer terug – acht uur kostte. Als ik maar vroeg genoeg wegging en laat genoeg terugkeerde, had ik toch nog redelijk wat tijd om met mijn muziekmaat te repeteren en bij te kletsen. En ik las op zo’n reis een heel boek uit. Maar nadat enkele jaren geleden alweer de dienstregeling van de bus van Bolsward naar de Kop van de Afsluitdijk veranderde, was de heenreis in vier uur niet meer mogelijk. En voor de terugreis moest je voor de Kop van de Afsluitdijk een belbus regelen. Vervelend!
Maar de laatste weken is het reizen per openbaar vervoer in Friesland helemaal een loterij geworden. Om de klipklap krijg je de mededeling dat een reisadvies is komen te vervallen. Je moet echt bij de bushalte nog kijken of de bus wel gaat en dat maakt het reizen er niet prettiger op, zeker niet als je ergens een vaste afspraak hebt, zoals in een ziekenhuis.
Dat overkwam mij deze week. Ik wilde per bus naar het ziekenhuis in Heerenveen. Nou ja, niet naar het ziekenhuis, maar naar de orthopedische kliniek van het ziekenhuis. Dat is gevestigd in Sportstad Heerenveen. Daar zou gecontroleerd worden of mijn heupprothese wel helemaal goed zat. Nou wist ik dat zelf al wel, want de revalidatie liep aardig goed, vond niet alleen ikzelf maar ook mijn fysiotherapeut. Maar het hoort erbij: na twee maanden wordt een foto gemaakt van de nieuwe heup en volgt een gesprek met de chirurg.
Natuurlijk wilde mijn vrouw mij wel heen en weer rijden. De schatting was dat we dan in zo’n twee uur tijd weer terug in Koudum zouden zijn. Maar ik vond zo’n ritje heen en weer naar Heerenveen met de auto niet nodig: dat kan ook met de bus. Via Bolsward (ongeveer 1 uur en 40 minuten, inclusief een stukje lopen in Heerenveen). Of via Lemmer, dan zou het in anderhalf uur mogelijk zijn en dan krijg je er ook nog een toeristisch ritje via Oudemirdum erbij. Met de terugreis en het bezoekje in de kliniek zelf zou ik er wel een hele middag mee kwijt zijn, maar alla, ik ben met pensioen, dus dat moet kunnen.
Qua aansluiting (in Bolsward en Sneek), leek mij het ritje via Bolsward het meest aangenaam, maar toen ik een uur vóór vertrek nog even bij 9292.nl keek, kreeg ik de mededeling dat dit reisadvies was komen te vervallen. Oké, gelukkig kon ik er nog voor kiezen om via Lemmer te reizen. Dan moet je, na een leuke rit via Hemelum, Bakhuizen, Rijs, Oudemirdum en Sondel, overstappen bij bushalte De Vinkebuorren bij de rotonde bij Wijckel. Bij het naderen van die overstap, keek ik voor de zekerheid even bij 9292.nl en wat bleek: de aansluitende bus naar Lemmer was komen te vervallen!
Een bus later zou betekenen dat ik te laat zou zijn voor mijn afspraak in de kliniek, dus belde ik mijn vrouw die me uiteindelijk met de auto oppikte op het busstation bij Wijckel en me naar Heerenveen bracht. Daar bleek dat ik gemakkelijk een bus later had kunnen nemen. De röntgenfoto was weliswaar binnen vijf minuten genomen, maar vervolgens moest ik drie kwartier op de chirurg wachten; die was behoorlijk uitgelopen. De chirurg had uiteindelijk wel goed nieuws voor me: de heupprothese zat uitstekend op zijn plaats, zoals hij me op de foto ook aanwees.
Daarmee gaf hij zichzelf natuurlijk ook een overigens welverdiend compliment. En een welverdiend compliment kan ik trouwens uitdelen voor de gehele gang van zaken rondom mijn heupoperatie in het ziekenhuis van Heerenveen, die ik als uitermate prettig heb ervaren. Want ook het ziekenhuis kan er natuurlijk niets aan doen dat de reis ernaartoe met het openbaar vervoer niet van een leien dakje gaat.
© Jelle van der Meulen