Door © Elian Hattinga van ’t Sant
Een ander probleem is dat generaliserende uitspraken van ecologen dat wolven niet gevaarlijk zijn voor mensen – op een heel kleine marge van ´incidenten´ na – gebaseerd zijn op cijfers en situaties uit een totaal andere context die absoluut niet vergelijkbaar is met de Nederlandse. In de voorlichting over wolven wordt erop gewezen dat het aantal wolven dat
mensen aanvalt en/of doodt verwaarloosbaar klein is. Statistisch gezien mag dit dan wel heel geruststellend klinken, er valt echter het nodige op af te dingen.
Dat er, zoals er valt te lezen in de rapportage van Linnell wereldwijd tussen 2002 en 2022 slechts weinig mensen zijn gedood, is niet zo verbazingwekkend. In de eerste plaats neemt het aantal wolven in de VS en de Europa pas de laatste twintig jaar gestaag toe, nadat ze daar
eerder vrijwel uitgeroeid waren. Maar zelfs met de recente groei van de wolvenpopulatie is de kans om elders een wolf tegen te komen vrijwel nihil. In Canada, de VS, Rusland, Scandinavië en Oost-Europa bevinden verreweg de meeste wolven zich in dunbevolkt, onherbergzaam gebied waar slechts weinig mensen rondwandelen.
De Nederlandse context is echter heel anders. Nederland is een van de dichtst bevolkte landen ter wereld, en maar tien procent van het grondgebied is bos. Wij hebben geen wildernis. Onze natuur is eerder een
achtertuin, waar jong en oud op grote schaal onbekommerd in het bos wandelt, jogt, fietst of de hond uitlaat.
De cijfers die aangehaald worden om te bewijzen dat de wolf geen wezenlijk gevaar vormt voor mensen zeggen dus niet zoveel. Staatsbosbeheer, Nederlands grootste natuurbeheerder, heeft bijvoorbeeld slechts 2.200 km2 natuur in beheer, waarvan 920 km2 bos. De meeste van
de ruim 50 Nederlandse wolven hebben daar inmiddels hun onderdak gevonden. Alleen al het Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug (40 km2), waar de recente incidenten plaatsvonden, telt één miljoen bezoekers per jaar.
Ter vergelijking, een van de populairste natuurparken in de
VS, Yellowstone National Park, heeft een omvang van bijna 9.000 km2. Hier wonen ongeveer 120 wolven, die zijn beschermd en niet mogen worden bejaagd. Het park trekt jaarlijks ongeveer 4 miljoen bezoekers. Aanvallen op mensen zijn er, na de herintroductie van wolven in 1995, niet geweest, maar uit voorzorg worden diverse wolven jaarlijks aan
´aversieve conditionering´ onderworpen. Twee wolven die te dicht bij mensen kwamen zijn sinds die tijd afgeschoten.
Ook kunt u raadplegen: https://www.elianhattinga.nl/nieuws/
Eerder verscheen:
https://www.brekt.nl/denkbeelden-over-wolven-1/
https://www.brekt.nl/denkbeelden-over-wolven-ze-zijn-van-nature-schuw-en-bang-voor-mensen-2/