Door © Elian Hattinga van ’t Sant
Bij aanvallen op vee wordt in de verslaggeving in Nederland erop gewezen – soms bijna verwijtend – dat er geen wolfwerende maatregelen waren genomen, die afdoende worden geacht om wolven buiten te houden. Ook hier schiet echter de voorlichting tekort of loopt achter de feiten aan.
Zo staat in de adviezen van de Nederlandse overheidsinstanties dat de
hoogte van onder stroom staande afzettingen/hekken minimaal 1.20 meter moet zijn. Adviezen over omheiningen lijken, ook elders in Europa, te zijn gebaseerd op algemene wetenschappelijke (maar onduidelijk gefundeerde) aannames dat wolven bij voorkeur onder afrasteringen door kruipen of graven en er zelden overheen springen.
De meestal door schaapsherders gebruikte elektrische netten (90 cm hoog) en van schrikdraad voorziene hekken van 1.20 meter hoogte werden daardoor (aanvankelijk) voldoende geacht om wolven te weren. Nadat er overal in Europa door schaapsherders op gewezen was dat wolven met
gemak over dergelijke schrikdraadnetten heen sprongen, werden er diverse (kortdurende) experimenten opgezet, deels bij in gevangenschap levende wolven, waarbij vlees binnen een met stroomnetten/hekken afgezet terrein werd neergelegd.
Uit deze experimenten bleek dat de wolven daar zelden overheen sprongen terwijl ze daar fysiek gemakkelijk toe in staat zijn. (Ter vergelijking, middelgrote honden zoals retrievers en herdershonden springen met een
aanloop gemakkelijk over 1.20 meter heen; greyhounds doen dat zelfs vanuit stand). Het probleem bij deze generaliserende adviezen over stroomnetten en schrikdraadhekken is dat er resultaten van kortdurend experimenteel onderzoek uit een totaal andere context
worden gebruikt. Zo ging men er bijvoorbeeld vanuit dat de in gevangenschap levende wolven als ze vier dagen geen eten hadden gehad voldoende gemotiveerd zouden zijn.
Dergelijke experimentele onderzoeken zijn echter zo beperkt dat ze geen recht kunnen doen aan het grote aantal factoren dat meespeelt, waaronder de individuele motivatie, het leervermogen en de intelligentie van wolven. In 2018 werd er ondertussen wel geconstateerd door Zwitserse onderzoekers dat er individuele ´probleemwolven´ bestaan die al snel leren
om over schrikdraadhekken met de 1.20 meter standaardmaat heen te springen. Zij adviseren dan ook deze wolven uit de populatie te ´verwijderen´ voordat andere wolven dit van hen leren en overnemen.
Ook kunt u raadplegen: https://www.elianhattinga.nl/nieuws/
Eerder verscheen: