Door © Elian Hattinga van ’t Sant
Ook in andere opzichten heeft het oude ecologische wetenschapsideaal een impact op de wijze waarop informatie over het gedrag van de wolf wordt verwerkt. Ecologen baseren zich begrijpelijkerwijs bij voorkeur op onderzoek dat op systematische wijze en liefst onder gecontroleerde omstandigheden is gedaan en schriftelijk door bevoegde wetenschappers is
gerapporteerd in vakbladen.
De keerzijde hiervan is echter dat kennis die bijvoorbeeld berust op verspreide gegevens die uit historische bronnen of ooggetuigenverslagen zijn gedistilleerd, vaak als onvoldoende betrouwbaar of cijfermatig irrelevant worden beschouwd. Dat is momenteel vooral het geval bij verhalen waarin de wolf mensen heeft aangevallen en gedood.
Ze worden dikwijls afgedaan als incidenten of anekdotes en leggen in het debat over de Nederlandse wolf nauwelijks gewicht in de schaal; vermoedelijk ook door het ecologische perspectief dat wolven door de bank genomen helemaal niet gevaarlijk zijn voor mensen. Daar komt bij dat verhalen over gruwelijke voorvallen in het verre verleden momenteel met verve door tegenstanders van de wolf breed uitgemeten worden om juist te laten zien hoe gevaarlijk deze is.
Er wordt daardoor al gauw aangenomen dat de angst voor de wolf
overtrokken is en de wolf in het verleden is gedemoniseerd. Een denkfout die echter bij dit alles wordt gemaakt, is dat het vaak geringe aantal van
dergelijke rapportages correspondeert met een cijfermatige realiteit. Daarbij wordt vergeten dat in vroeger eeuwen veel helemaal niet werd gerapporteerd of bijgehouden omdat er bijvoorbeeld geen BIJ12 of CBS was of omdat de maatschappelijke context anders was.
Aan de andere kant werd bij voorvallen die veel indruk hadden gemaakt in het verleden het aantal slachtoffers nog wel eens cijfermatig aangedikt en de verhalen soms ook van extra gruwelijke details voorzien. Zonder degelijke historische vakkennis is het dan ook onverstandig om
cijfers en details uit historische bronnen voor zoete koek te slikken. Dat geldt voor zowel voor- als tegenstanders van de wolf. Dat wil niet zeggen dat deze bronnen niets waard zijn. Waar ze zich wél goed voor lenen is het analyseren van veel voorkomende patronen in getuigenissen om die te vergelijken met wetenschappelijk geverifieerde ooggetuigenverslagen en rapportages uit het heden.
Ook kunt u raadplegen: https://www.elianhattinga.nl/nieuws/
Eerder verscheen:
https://www.brekt.nl/denkbeelden-over-wolven-1/
https://www.brekt.nl/denkbeelden-over-wolven-ze-zijn-van-nature-schuw-en-bang-voor-mensen-2/
https://www.brekt.nl/denkbeelden-over-wolven-ze-zijn-niet-gevaarlijk-voor-mensen-3/