NOS-sportverslaggever Jeroen Stekelenburg heeft veel moeite om steekhoudende vragen te stellen. Na het weinig indrukwekkende optreden van Oranje tegen Duitsland afgelopen maandagavond 14 oktober, werd dat weer eens duidelijk. Oranje kwam nog goed weg met slechts een 1-0 verlies.
Stekelenburg stelt dit type vragen aan spelers en trainer Koeman: hoe groot is de frustratie, hoe lastig is dit, er heerste verslagenheid maar voelde dat ook zo en word je niet moedeloos? Hij geeft de geïnterviewde hiermee nauwelijks een kans op een open wijze te antwoorden, want deze is min of meer genoodzaakt te zeggen: nogal frustrerend, tamelijk lastig, ja er was verslagenheid, ja we waren moedeloos.
En dan nog meer simpele vraagjes aan trainer Koeman: heb jij een verklaring voor deze slechte wedstrijd, wat zegt het dat je twee middenvelders wisselt, zijn corners een zorg voor jou en neem je jezelf niets kwalijk. Op alle vier vragen hoeft Koeman slechts ja te antwoorden.
Ook ergens anders stelt Stekelenburg niet of nauwelijks een open vraag waarin een verklaring wordt gevraagd.
Daarnaast heeft hij de wedstrijd niet goed bekeken. De Duitsers overrompelden Oranje namelijk met fanatisme. Tegen deze winnaarsmentaliteit waren de verwende Nederlandse voetballers niet bestand. En in technisch opzicht zullen ze heus niet voor de Duitsers onder doen.
Daarom had Stekelenburg aan Koeman kunnen vragen: in welke mate speelde onzekerheid een rol tegen tegen de fel jagende Duitsers? Et cetera. Maar ja, deze sportverslaggever houdt het liever simpel.
Gelukkig zag ik op Ziggo nog Ruud Gullit aan het woord. Hij zei: je laat als Oranje dit niet gelaten toe. En voormalig Ajax-trainer Henk ten Cate haalde het begrip intrinsieke motivatie aan. Gullit en Ten Cate begrepen wel hoe de vork in de steel zat. Maar Stekelenburg niet.
Al met al is het geen wonder dat steeds meer kijkers niet meer afstemmen op Studio Sport.
Wiebe Dooper