Categorie: Poëzie

Ik avensear fan keamer nei keamer.
Doch doarren iepen en gaueftich wer ticht.
Iepen doarren kin ik net ferneare:
ik kin al dy keamers net kombineare. […]

Gaan we weer een keertje
lekker zwemmen in het meertje
Daarna liggen op het gras
Houden elkaar handen vast. […]

Zo kalm als op een vlot van helderheid
en rust, gelegen op mijn rug
dreef ik de ochtend in, het ochtendlicht,
land, lucht en water waren één en zonder dat
er van hun eigenheid maar iets verloren ging. […]

Vandaag was een dag zoals die op ieder ander leek.

De wandeling naar de winkel verliep zonder verrassingen.

De slager informeerde netjes een klant over de bereiding van draadjesvlees.

De bedrijfsleider werd belaagd door vier koopbewuste vrouwen.

Ze wilden weten of tien volle spaarkaarten een zomerjurk opleverde?

Of waren dat er vijftien in getal?

Bij het speltbrood keek ik achterom en zag dat er overeenstemming was.

Met een volle boodschappentas liep ik terug naar huis.

Twee puberjongens zeiden op de stoep tegen me:

‘U hoort in de regering!’

Ergens had ik een boot gemist.

© Wiebe Dooper

Weet je het water waar wij samen stonden?
De winter droomde in ’t lage wilgenhout
En ’t zwijgen, dat ons samen heeft gebonden
Was jong als bloesem- maar verstild en oud […]

Ik wil de hemel zien
met dansende vogels
in het licht van de zon […]

De zomer etst de hoeven en abdijen
in het geduld van zand.
Het beeldhouwwerk van vee op een groen land,
daarnaast loopt water vreugdevol te schreien. […]

Voor me ligt de slingerende Grienedyk die rust uitstraalt en er al sinds de middeleeuwen is. […]