Categorie: Poëzie

De regen de storm en ik.
Samen aan het stoeien.
Vooralsnog win ik. […]

Ik liep laatst door de heide
Langs berken en langs brem.
Toen klonk er aan mijn zijde
Een kleine, ijle stem.

Aanhoudend en doordringend, […]

Boeren pleiten voor een zonsverduistering.
Maarten van der Weijden wil door de Sahara kruipen.
Indianen jagen op bizons met een zuidwester op. […]

Voor een eeuwige straf komen de witte wieven uit het moeras.
Niemand wordt ontzien; ook al bent u twee Drentse turven hoog. […]

Van lieverlede ga ik wel begrijpen
waar ik mij ruimer open stel
en het hart al minnende gaat rijpen,
dat ik, als ik mijn liefden tel
wel nader tot de mens kan treden, […]

Wêz eigenwiis en dwers en bliuw stiifkoppich
de Souverein oer eigen gek bistean,
hâld fêst oan ljeafde en haet, ear'[,] stoflik lean,
mar wêz net nei in oarmans' slij en roppich. […]

Niets heb ik met de zee.
Evenzeer op een warme zomerdag.
Dan droom ik liever zappend voor de tv. […]

Ik die net mei oan 't bliid formeits fen oaren,
My hie de freugd de heechste wearde net.
Ho 'n ûnrjocht ha ik dien oan 't jonge hert,
Om d' utering fen de libbensnocht to smoaren. […]

Op de boerderij heeft iedereen een goed gevoel. Deze gelukzalige toestand is van toepassing op de bewoners en al de dieren. Ook het bezoek dat zelden komt deelt in die vreugde. […]