Categorie: Poëzie

groots sterke vent
grappige doorleefde verhalen
lach charmerend altijd overal
in elke situatie mogelijkheden
zoekend naar overleving
ongestudeerd super slim […]

leven en dood opeenvolgend
beademd en ademloos
op drempel stervende
nog net niet dood
ook niet heel levendig
flakkert lichtje nog wat
probeert men vlam te vatten
dooft vuurtje plots uit […]

hoog omhoog nooit grens sterrenlucht
oog zeebreed nooit afperking waterdruppels
grenzen onbekend weet bepotelaar
schroom tot angst transformeert
angst tot adembeklemde onmachtmutatie […]

friswind waait fruitig fraai
op dagster ’s gloedstraal
smeuïg langs kroon en skelet
kittelt knop aan kale tak
buigt soepel twijg en bies
bruist zachtjes door riet en gras […]

samen matsen
droom tot feitelijkheid
daar managementvent
enkel woord winnen kent
waarvoor team zich rot rent […]

bitter koud ergens
buiten- of binnenlijfs
niet te verbloemen
bellen mousseren binnenin
van nog niet ontkurkte
groene slibberslijm
wervelen op en neer […]

(N.a.v. weerwil tegen spreidingswet.)

stormbui ramt kustlands
hoge kruinen urenlang
breekt brakke takken
schudt lang manmoedig
aan onwil en malheur
niet te willen wijken

orkaan overzijds randland
staat op stikken
door landinwaarts
niet te willen inschikken
voor lotleed en liefde
van mens tot medemens

diepe nijd en woke wrok
gekoesterde steggelende haat
woedden bulderend ter ere
van ontvluchte eigen angst
gemaskeerd als rechtvaardig

eigenwaarde armzaligst
te klein gewaardeerd
om samen stormadem te delen
liever ‘t eigen hart verbrand
en eigen ziel doorspiest
met haat doorwrochte woede
dan mildheid verbonden te oogsten

zware windstoten beuken
op walgende vette weerzin
verwaait zorgen en wapengetetter
verspreidt schaamte en besef
toch ook zacht te kunnen zijn

© Elsijn Eelsingh

elke windstoot
wortelt dieper
houvast geurt kruidig
in knorrig knoestig kruin
brult breedsprakig in bos
krijgt ‘t antwoord los
’t verknoopte door te hakken
met bijl en enkel één hand
vooreerst status stroef vast […]

stilte roept rauw realiteit
lang verdekt ongehoord
refereert aan oudste gevoel
onverklaard vooralsnog […]

(Poëtische parodie in de vorm van kinderliedjes over het verbale gevecht tussen Edith Schippers en Dilan Yesilgöz.) […]