Buma schrijft in Tegen het cynisme graag over tradities. Tegelijk gaat het dan over zijn conservatieve identiteit. Ooit leerde ik ergens dat een conservatief niet per se tegen alle onderdelen van een moderniserende samenleving is.
Er zijn tal van omschrijvingen over wat conservatisme inhoudt. Die van mijn vroegere professor Ernst Kossmann (1922-2003) luidt: het feit dat de conservatief, met de uitdrukkelijke bedoeling om een pleidooi voor de ongelijkheid der mensen te houden, zocht naar wat ons van elkaar onderscheidt. (Wikpidia, bronvermelding onderaan)
Auteur Buma is van mening dat Verlichtingsfilosofen en denkers uit de jaren zestig onvoldoende oog hadden voor herkenbare tradities, waarden en normen. Hij stelt deze ‘een wezenlijk bestanddeel van onze identiteit’ zijn. Daarbij verwijst Buma naar de veranderende wereld waarin juist tradities en waarden een verbindende rol vervullen. Deze verbinding heeft natuurlijk een andere context dan het bedoelde onderscheid in Kossmanns bovenstaande omschrijving.
Hoe dan ook, het staat vast dat het CDA, Buma’s partij, de verbinding met de traditionele aanhang grotendeels is kwijtgeraakt. Onder leiding van de warrige Wopke Hoekstra en de narcist Hugo de Jonge heeft het CDA een conservatieve koers – of wat er nog van restte – overboord gesmeten. Het duo trekt deze vroegere sterke middenpartij verder het politieke moeras in.
Wiebe Dooper
Geraadpleegde bronnen
Sybrand Buma. Tegen het cynisme – Voor een nieuwe moraal in de politiek. Amsterdam, 2016.