Als via honderden apps het bericht doorkomt dat boswachter Gerrit overwerkt is, laten enkele duizenden inwoners van Veluwse dorpen een traantje. In en rondom Garderen, waar zijn bosdistrict is, gaat in enkele straten zelfs de vlag halfstok. Dat boswachter Gerrit een tijdje gas terug moet nemen, zat er overigens aan te komen.
Boswachter Gerrit vergadert op maandagochtend met collega’s van andere Veluwse bosdistricten. Op de agenda prijkt geregeld betaald parkeren voor bezoekers, zoals Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer dat graag willen. Ook zwerfafval op parkeerplaatsen is een terugkerend item. Jammer is dat iedere bijeenkomst twee uren uitloopt en de sfeer krampachtig is.
Daarnaast spreekt boswachter Gerrit op maandagavond in het directiegebouw van Nationaal Park de Hoge Veluwe met vertegenwoordigers van vogelwerkgroepen, verdeeld in de sub-groepen: weidevogels, roofvogels, zangvogels. Meestal keert hij vrolijk terug van deze bijeenkomst, omdat stiekem een borrel wordt genuttigd en leuke, maar wel passende, grappen worden verteld.
Op dinsdag en woensdag volgt boswachter Gerrit digitale informatieve bijeenkomsten over de stand van zaken van de wolf op de Veluwe. Allerlei relevante vragen komen voorbij: Dient de wolf na noodsituaties te worden voorzien van een zender? Dienen hulpboswachters te worden gecertificeerd voor het dragen van paintball pistolen? En binnen welke termijn leveren alle boswachters de wolvenrapportage van het eigen bosdistrict in bij het ministerie van Landbouw? Dit document dient te zijn voorzien van gefotografeerde uitwerpselen en plukken van de vacht.
Boswachter Gerrit volgt op donderdag in Arnhem, de Gelderse provinciestad, een cursus marketing en communicatie. Hij krijgt daarin voorgeschoteld dat een bezoeker van Nationaal Park De Hoge Veluwe gezien dient te worden als een klant en, gemiddeld gezien, goed is voor een uitgave van gemiddeld vijftig euro in Veluwse horeca, snackbars inbegrepen.
In het kantoor van boswachter Gerrit vallen iedere dag poststukken door de bus van Wageningen University & Research. Er zitten allerlei brochures tussen van biologen over de voortplantstatus van de rode bosmier en de stand van zaken van de regenworm in de Veluwse bodem. En niet te vergeten de brochures van ecologen over nog beter inzichtelijk te maken verhoudingen tussen enerzijds Veluwebewoners en anderzijds de flora en fauna. Meestal leest boswachter Gerrit maar een kwart van alle binnenkomende post.
Op de donderdagavond zit de altijd zo positieve Gerrit al maandenlang thuis in de armen van zijn lieve Mieke te huilen. Boswachter Gerrit vindt zijn werk eigenlijk niet leuk meer. Hij kan het bijna niet meer aan. Heel terecht meldt Mieke haar man ziek bij de directie van Stichting Nationaal Park de Hoge Veluwe.
Intussen worden er fruitmanden bij Gerrit en Mieke thuisbezorgd. Dat wordt zeer op prijs gesteld. Gerrit kijkt af en toe naar het mooie gazon waar geregeld drie tot vijf mooie wolven overheen wandelen. En in zijn binnenste denkt Gerrit: was ik toch maar ijzervlechter geworden.
Wiebe Dooper