Een datum voor een feestje kun je plannen, het weer op zo’n dag niet. Maar de jubileumcommissie van tennisvereniging Oeverzwaluwen in Koudum had goed gekozen: zondag 6 april 2025 was een stralende dag. Dus het feestje ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan vond onder ideale omstandigheden plaats. Zo’n feestje met leden, oud-leden, vertegenwoordigers van de KNLTB en ons omringende verenigingen – en gelukkig met een hoop gezelligheid en activiteiten – kan helaas niet zonder toespraakjes.
Dus had het bestuur mij naar voren geschoven om iets namens het bestuur iets over de geschiedenis van de Koudumer tennisclub te vertellen. Er zijn wel wat archiefstukken over die geschiedenis bewaard gebleven, al is er ook materiaal verloren gegaan bij een brand in de woning van onze huidige voorzitter. Maar er was nog genoeg over voor een kort overzicht van de hoogtepunten en ook wel de mindere tijden van de club.
Vanaf 1972 zijn de mensen die aan de wieg stonden van tennisvereniging Oeverzwaluwen bezig geweest met het schrijven van brieven aan sportfederaties, overheden, Koudumers en wat al nog meer. Door niets lieten zij zich uit het veld slaan en zo vond op 21 maart 1975 de oprichtingsvergadering van Oeverzwaluwen Tennis plaats. Er kon overigens na die oprichtingsvergadering nog niet direct getennist worden. De banen waren pas in juni klaar en de officiële opening van het tennispark aan de Galamalaan was op 6 september 1975.
Er is een krantenfoto van die gebeurtenis. Op die foto lopen burgemeester Pasma van Hemelumer Oldeferd en de heer Tilstra, voorzitter van het hoofdbestuur van OMNI-vereniging Oeverzwaluwen, tussen een haag van in het wit gestoken tennisleden met rackets. Als in plaats van de voorzitter van de OMNI de toenmalige voorzitter van de tennisafdeling naast de burgemeester had gelopen, had het plaatje er niet veel anders uitgezien. Als nú de voorzitter van de afdeling tennis naast de burgemeester zou lopen, zouden we twee vrouwen zien. Dat toont simpelweg dat er in vijftig jaar wel iets veranderd is.
Ook het tennispark in Koudum zag er 50 jaar geleden anders, veel kaler uit dan nu. Er waren nog maar twee banen en aanvankelijk stond er ook geen clubhuis. Dat clubhuis kwam er in 1976, aangelegd door het Koudumer bouwbedrijf De Jong. 15 jaar later, in 1991, had Tennisvereniging Oeverzwaluwen ruim 200 leden en nog steeds twee banen. De aanleg van een derde baan zou ruim 50.000 gulden moeten kosten. Het toenmalige bestuur zal zich danig achter de oren gekrabd hebben, maar gelukkig sprong de gemeente bij, die ook subsidie gaf voor een sproei-installatie.
Een volgend hoogtepunt vond in 2017 plaats, toen de gemeente het eigendom van de tennisbanen overdroeg aan Oeverzwaluwen. Daarmee gepaard ging een door de gemeente bekostigde grondige renovatie van de banen. Daar plukt de vereniging nog steeds de vruchten van, mede omdat die banen dankzij een kundige en actieve baancommissie zelf onderhouden worden.
Mindere tijden waren er ook. Op 9 maart 2011 stond er in Het Weekblad Wijd en Zijd een artikel van een halve pagina met de alarmerende kop: “Tennisclub in Koudum luidt noodklok”. De toenmalige voorzitter klaagde steen en been over het gebrek aan jongere leden en hij meende dat het er somber uitzag voor Oeverzwaluwen Tennis. Maar kijk: Het weekblad Wijd en Zijd bestaat niet meer, maar tennisvereniging Oeverzwaluwen is springlevend. Dat was goed te zien op het bruisende feestje ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan.
Stralend middelpunt op die middag was niet zozeer het huidige bestuur van de tennisvereniging als wel de allereerste voorzitter, Sierd de Boer, die met zijn vrouw aanwezig was. Hij mocht, na de koffie met bijpassend taartje, met de huidige voorzitter Angeline Hanenberg, een fraai herinneringsbord onthullen.
Daarna was het tijd voor gezellige en sportieve activiteiten. Zo kon er op baan 3 getennist worden met houten rackets van vijftig jaar geleden. Op baan twee – die sinds 6 april de Bruno-baan heet – kon gedubbeld worden, maar wel met dubbels die door middel van een elastiek aan elkaar gebonden waren. Dat vereiste een heel andere manier van samenspelen. Op baan 1 – sinds 6 april de Eisma-baan – konden extra punten gescoord worden door de bal door een soort hoepel boven het net te spelen. Deze twee banen zijn vernoemd naar leden die alle vijftig jaar onafgebroken lid zijn van de Koudumer tennisclub!
Na afloop van deze activiteiten gingen de meesten een drankje pakken, maar enkele sportievelingen voelden zich uitgedaagd door tennisleraar Paul Plantinga. Die was, op zijn eigen verjaardag, naar de club gekomen met een snelheidsmeter die de snelheid van een geslagen bal kon meten. En tsja, ook ik kon het niet laten om een service te slaan. Je begrijpt het al: de snelheid van de bal die ik sloeg, kwam in de verste verte niet in de buurt van de snelheid die proftennissers halen.
© Jelle van der Meulen
Eerder verscheen: