Na een verblijf in Rome van ongeveer een jaar reed Godfried Bomans op zijn Vespa via Oostenrijk en Duitsland naar Nederland terug. Op 2 oktober 1954 deed hij in Elseviers Weekblad verslag van zijn bezoek aan München in ‘Gedachten achter een glas bier’ (Werken V, 594). “Ik kijk graag naar een glas Beiers bier. Ik zeg het ook graag, zacht voor mij uit: ‘Beiers bier’. Het is kracht, maar ogenblikkelijke kracht. De kracht van een explosie. Bier ontploft ook werkelijk, in een dikke, romige rand schuim. Wijn niet. Wijn is harmonie. Het rust in zichzelf. En hoe langer het rust, des te inniger wordt die harmonie. Wijn kan wachten. Jaren, tientallen jaren kan het wachten, eer het zegt: drink mij. En zelfs dan is er geen haast. Bier is ongeduldig. Het wil terstond gedronken zijn. Reeds na drie minuten wordt het balorig, het zinkt ineen, het gaat verschalen en na een kwartier is het verbitterd, verzuurd en diep teleurgesteld. De kracht is er uit. Hier: samengebalde energie. Ginds: rustige zekerheid en geloof in zichzelf. Wat vindt u hiervan, als vergelijking tussen Latijnen en Germanen? Een gevaarlijke metafoor. Maar toch – er steekt iets in.”
Deze bijdrage werd geplaatst met toestemming van de beheerders van Facebookpagina Godfried Bomans Genootschap.