Dirkje Wigarda uit Oldemarkt is een kunstenares die vooral opvalt door prachtige schilderijen van dieren. In haar beginperiode laat ze zich met name inspireren door het werk van Claude Monet. Later krijgt ze interesse in het magisch realisme en surrealisme. Maar dieren blijven als een constante rode draad door haar werk lopen.
Wigarda start met het tekenen van paardenhoofden op karton. Het boeit me dan niet zo waar ik op schilder, als ik maar wat kan creëren. Als in de beginperiode de belangstelling voor het realisme aanbreekt, aquarelleert ze onder meer bloemen. Later ontwikkel ik mij verder met olieverf in het magisch realisme. Daarin kan ik mijn fantasie kwijt en maak ik mijn eigen wereld in de fijnschilderkunst waar niemand kan komen. Het is mijn droomwereld die op dat moment even werkelijkheid wordt, zegt ze.
De kunstenares voelt zich altijd verbonden met dieren en voelt zich een dierenmens. Ze volgt zelfs een cursus dierencommunicatie om gevoelsmatig dichter bij de dieren te staan en ze beter te begrijpen zodat ik mij beter kan uitdrukken in mijn schilderijen. Ook vormt de natuur een inspiratiebron voor Wigarda, en dat is niet zo verwonderlijk als je in het Nationaal Park Weerribben woont.
Tamelijk speciaal is dat de kunstenares in de loop der jaren verschillende werelddelen bezoekt om meer contact te krijgen met allerlei diersoorten. De lynx komt ze bijvoorbeeld tegen in het wild en dat beschouwt de ondernemende kunstenares als een bijzondere ervaring. Katachtigen hebben bij mij meer de aandacht, omdat ik ze spiritueler vind. Ik herken veel van mijn persoonlijke eigenschappen in deze dieren.
Wigarda’s huidige werk valt nog steeds op door dieren en natuur.
En dat gaat niet veranderen. Ze trekt zich graag terug in haar atelier om dit alles vast te leggen. De verbondenheid van dier en mens zal ik altijd blijven schilderen en zal mijn boodschap blijven, want we kunnen nog zoveel van dieren leren.
Wiebe Dooper