De praktische betekenis van dualisme wordt sterk overschat.
Door Bert van den Braak op Parlement.com
Dagboeken zijn vaak een interessante bron. Dat geldt ook voor de op gedegen wijze door Carla van Baalen en Alexander van Kessel bezorgde dagboeken van topambtenaar Bruut van Nispen tot Pannerden 1). Via zijn dagboeken krijgen wij een bijzondere inkijk in de praktijk van het politieke bedrijf in de periode 1946-1972. Hij zat als secretaris-generaal van Algemene Zaken dicht bij het politieke vuur en maakte onder meer kabinetsformaties, het optreden van (nieuwe) kabinetten en het ontstaan van crises en bijna crises mee. Dat is relevant nu ‘meer dualisme’ het adagium is. Vaak bestaat immers het beeld dat het voorheen allemaal dualisme was wat de klok sloeg.
Allereerst de vraag: wat moeten we onder dualisme verstaan? Je zou kunnen zeggen dat het betekent dat de regering regeert en het parlement – zonder proactief invloed uit te oefenen – controleert. Het kabinet stelt een programma op en komt met wetgeving en begrotingen en het parlement oordeelt daar over.
Leest u verder via: https://www.parlement.com/id/vmfpecz27bx8/dualisme_beeld_en_praktijk