Hoe kan de (linkse) oppositie toch succes behalen bij de grote rechtse meerderheid?
Door Bert van den Braak op Parlement.com
De verschuiving bij de Tweede Kamerverkiezing van 22 november was te vergelijking met die in 2002. Toen was de rechts-linksverhouding 101-49, nu is die 102-48 (CDA en ChristenUnie tel ik bij rechts mee, maar zitten feitelijk meer in het centrum). Er zijn wel verschillen. De LPF was geen PVV. Het was bovendien denkbaar geweest dat NSC in het centrum terecht was gekomen. De formatie en de uitkomst daarvan bepaalde dat zij rechts van het midden is komen te staan.
De oppositie bestaat nu, net als in 2002, hoofdzakelijk uit linkse partijen. Naast de vier regeringsfracties zitten ook SGP, JA21 en FVD (samen 9 zetels) aan de rechterzijde. Van een gesloten links oppositieblok is geen sprake. Zij is verdeeld over zes fracties en als ChristenUnie en/of CDA zich aansluiten zeven of acht. De rechtse meerderheid is er onmiskenbaar.
Alle mooie woorden over meer dualisme moeten in de praktijk nog maar worden waargemaakt en zijn twijfelachtig. Het blokkeren of zelfs afzwakken van wensen van PVV en BBB zal snel tot spanningen leiden.
Leest u verder via: https://www.parlement.com/id/vme5bszixuzy/de_rol_van_de_nieuwe_oppositie