Door Rypke Zeilmaker
In dit zaterdagse archiefverhaal mijn publicatie ‘Gelukszoekers’ voor NWT (Natuur Wetenschap en Techniek) in februari 2007, nadat het eerste succesvolle broedgeval van de zeearend plaatsvond in Nederland, bekend als ‘vliegende deur’. Met fotograaf Martijn de Jonge ging ik (toen nog woonachtig in Amsterdam) een keer of vijf naar de Oderdelta om zeearenden vanuit een vissersbootje te fotograferen. Dat leidde tot diverse reportages, waaronder deze.
Voor het eerst in de geschreven geschiedenis broedt de zeearend sinds 2007 in ons land, en dat is geen toeval. Want het gaat historisch goed met deze roofvogel in Europa, en een nieuwe lichting arenden staat te trappelen aan onze grenzen. Alleen al bij onze Oosterburen in Duitsland is het aantal broedparen in tien jaar geëxplodeerd van 267 in 1995 naar 525 paar dit jaar.(2007) Het Poolse arendenbestand groeide in 20 jaar van 120 naar 700 paar. Ondanks de klaagzangen die vaak uit het ecologische kamp opsteken blijkt er dus ook reden voor optimisme.
De zeearend volgt een trend die ook andere roofvogels laten zien dankzij het uitbannen van bestrijdingsmiddel DDT in de jaren zeventig van de vorige eeuw. Maar meer dan bij andere roofvogels heeft intensieve bescherming bij de Oosterburen aan zeearendsucces bijgedragen. Wil Nederland een goed gastland zijn dan lijkt het dus verstandig om in de keuken te kijken van natuurbeschermers in de zeearend donorlanden.
Leest u verder via: https://www.interessantetijden.nl/2024/06/15/gelukszoekers/