(tekst: André Keikes)
Dat Leeuwarden helemaal geen onaardige stad is, blijkt wel uit de nooit afnemende stroom binnen- en buitenlandse beroemdheden die hier graag komt. Je hoort er nooit wat over, maar dat komt omdat dit soort volk niet graag herkend wil worden en Leeuwarders bescheiden mensen zijn. Alsof het een schande is dat je Leeuwarden een stad vindt waar gewoon alles deugt en klopt en rijmt. Tja, waar serieuze Liwwadder onderzoeksjournalistiek al niet goed voor is.
Mao en Anita bij de Grote Wielen
Elke Leeuwarder is wel eens bij de Grote Wielen geweest. Om de koffie op het terras, een fijne tournedos, dobberend op het water of hengelend naar vis. Ook is er vroeger wel geschaatst, al ben ik even kwijt wat dat precies was. Maar het had met een koud jaargetijde te maken. Als de zon schijnt wordt er veel gezwommen. Ook verderop, bij het surfstrandje.
Nou precies daar, verscheen zo’n vijftig jaar geleden een Chinese man, die alle tijd nam om zijn kleren af te pellen. Een onopvallend pak, van boven van dezelfde stof als van onderen. Eenvoudig. Categorie: ast mar un broek an hest. Dus precies zoals de gemiddelde Leeuwarder er ook over denkt tot de dag van vandaag. De Chinees was allerminst preuts. Hij moet gedacht hebben: alle mensen zijn hetzelfde of zouden hetzelfde moeten zijn, hoe dan ook, hij deed alles uit. Dat was nog wel even een dingetje in het Leeuwarden van die tijd, maar aanstoot, nee, dat nou ook weer niet.
Leest u verder via: https://www.liwwadders.nl/vladimir-poetin-in-het-naauw-fijne-liwwadder-onderzoeksjournalistiek/