Andries Veldman (1954) is een ouderwetse, eigenzinnige, scherpe en onafhankelijke journalist. Soms laat zijn nauwkeurigheid te wensen over. Veldmans visie op de Friese media is de moeite waard. In deel 2 gaat aandacht uit naar zijn kijk op de journalistiek.
Lútzen Kooistra, hoofdredacteur van het Friesch Dagblad, ziet Andries Veldman als opvolger van Fenno Schoustra, de bijzondere samensteller van ’t Kleine Krantsje, dat tussen 1964 en 1997 bestaat. Veldman is het daarmee oneens, hij beoordeelt het blad als te oubollig en vaart vervolgens een eigen journalistieke koers met Liwwadders.
In de beginperiode van de stadskrant bezoekt Veldman dagelijks het politiebureau in de Friese hoofdstad. Op een bepaald moment hoeft dat niet meer, omdat de politie ‘louter via internet berichtgeving’ bekendmaakt. ‘Eigenlijk beledigend’, zegt Veldman. Op deze wijze is er, volgens hem, willekeur, eenrichtingsverkeer en de politie veel te bepalend. Vervolgens nemen Friese media dat nieuws klakkeloos over. En: ‘De verdachte is vaak al de dader’, zegt hij tegen auteur Peter Boomsma in 2020.
Ook uit Veldman terechte kritiek op organisaties die het liefst informatie publiceren via eigen mediakanalen. Het verhaal wordt fraai gebracht en negatieve zaken weggelaten. Media horen dit meer aan de kaak stellen, aldus de journalist. ‘Donder maar op met je zelf uitgekozen politieberichten en je mooie gemeentelijke prietpraat, zou ik zeggen.’
Journalistieke vrijheid acht hij van groot belang. En hij beschouwt de toekenning van een landelijke subsidie als waardering voor zijn journalistieke werk. Ook is Veldman een van de weinige hyperlocals die het goed doet in ons land. Tegelijk weet hij dat goede verhalen continu nodig zijn. Daarvoor vormen human interest en onderzoek de twee pijlers voor stadsblad Liwwadders en Liwwadders.nl.
Als mensen Veldman benaderen met een persoonlijk verhaal, wijst hij dat soms af, maar er vindt altijd een gesprek plaats. Uiteraard is de journalist een luis in de pels van de hoofdstedelijke gevestigde orde, maar:
‘Ik schop niet om het schoppen, maar ik neem af en toe wel iets op de punt van mijn schoen. Omdat het iets is dat mensen raakt. Of dat onze democratie raakt. Dan kan ik het niet laten liggen.’
En tenslotte: ‘Ik ben een ouderwetse journalist: ik verbaas me over dingen en schrijf ze op, meer is het niet.’
Wiebe Dooper
Eerder verscheen:
Geraadpleegde bronnen:
‘Andries Veldman, Liwwadders’, pag. 22-29, in: De kracht van het lokale – Zicht op het Friese medialandschap, door Peter Boomsma. Uitgeverij Louise, Heerenveen 2020.
‘Liwwadders, 25 jaar de krant die het ánders doet’, door Marianne Velsink, in: Friesch Dagblad, 22 april 2023.