Categorieën
Columns Media

Vertrouwen in de journalistiek

Eric de Kluis, hoofdredacteur van Binnenlands Bestuur, schenkt voor de kerstvakantie aandacht aan een interessant onderwerp: het gebrek aan vertrouwen in de journalistiek. Ook heeft dat betrekking op de wetenschap, overheid en zorg, aldus De Kluis.

De scribent komt met een sterk argument, namelijk dat een minder verondersteld vertrouwen in de journalistiek niet hoeft in te houden dat de journalistiek als zodanig niet minder is te vertrouwen. Wederom koppelt hij dat aan wetenschap, overheid en zorg.

De mensen binnen al deze sectoren hebben gedurende de coronatijd hard gewerkt en tegelijk moet er ruimte zijn voor kritiek, geeft De Kluis in grote lijnen aan. Ook waren er gedurende de coronatijd overigens ‘de meest wazige types met de vreemdste denkbeelden’, die een podium kregen in de publieke opinie.

De gedachten van De Kluis kan ik goed volgen. Het is zijn afscheidscolumn van het ouwe jaar en daarom houdt hij het ook wat algemeen is mijn indruk. Mijn impressies houden in dat de gevestigde journalistiek goed werk doet, maar in de breedte minder kritisch is. Diverse kranten doen via de sociale media mee aan eenzijdige berichtgeving. Daarnaast heeft de gevestigde journalistiek de nieuwscategorie human interest te hoog opgewaardeerd.

Kranten hebben een minder sterke financiële positie dan voor het digitale tijdperk. De inkomsten zijn gedaald door een gekrompen advertentiemarkt en een dalend abonneebestand. Als gevolg daarvan is op onder meer langdurige en dure onderzoeksjournalistiek bezuinigd. Dat is vrij logisch. Echter, recht overeind hoort te blijven staan de intentie van hoofdredacteuren tot diepgravende en kritische journalistiek, waar mogelijk. Voor kritische berichtgeving is namelijk in veel gevallen geen extra euro nodig en zijn de meeste journalisten in staat ten aanzien van reguliere vraagstukken en berichtgeving door te vragen.

Sander Warmerdam, de onlangs vertrokken hoofdredacteur van de Leeuwarder Courant, liet doelbewust relevante berichtgeving uit de Friese politieke en ambtelijke bestuurscultuur liggen. Hij beschikte over onvoldoende journalistieke toewijding door belangen buiten zijn vakgebied te prevaleren. Hopelijk krijgt dit voor Friesland relevante dagblad een opvolger die journalistiek gezien wel ballen heeft.

Wiebe Dooper

Geraadpleegde bron

https://www.binnenlandsbestuur.nl/bestuur-en-organisatie/blik-de-spiegel