Op maandag 1 november overhandigde De Nieuwe Denktank in Nieuwspoort Den Haag het rapport Stikstof aan Tweede Kamerlid Pieter Omtzigt. Twee samenstellers van het rapport, Marinus den Hartogh en Quinten Pluymaekers, gaven eveneens een korte toelichting op de onderzoeksresultaten.
Hieronder een weergave van de aanleiding van het onderzoek:
(tekst: DND)
De Nieuwe Denktank deed het afgelopen jaar intensief onderzoek naar stikstof. De denktank sprak tientallen betrokkenen, deed onderzoek en ontrafelde het stikstofbeleid van de kabinetten Rutte III en IV en vroeg zich af of het stikstofbeleid noodzakelijk is om ‘de natuur te redden’, ‘schoon drinkwater uit de kraan’ te garanderen en ‘de transitie te maken naar een natuurinclusieve landbouw’, zoals de regering zegt.
Het onderzoeksrapport van De Nieuwe Denktank “Stikstof: Van technocratische tunnelvisie naar realistisch rentmeesterschap” legt bloot dat we – niet geheel verrassend – precies het land krijgen waarop de regering aanstuurt: een land waar gemodelleerde stikstofdepositie wordt gereduceerd. En daar blijft het ook bij. Er zijn geen redenen om aan te nemen dat het stikstofbeleid leidt tot een florerende natuur, natuurinclusieve landbouw of schoon drinkwater. Er zijn wel aanwijzingen dat dit beleid juist leidt tot het tegengestelde.
Wanneer je bijvoorbeeld specifieke verschijningsvormen van landbouw langs het stikstofbeleid legt, dan kun je zien welke verschijningsvormen van landbouw zullen overleven, en welke juist niet. Voorbeeld: de kleine (biologische) boerderij met koeien in de wei zal ten ondergaan, de gesloten megastal zal overleven, omdat het eerste volgens de wetgeving ‘slechter’ is dan het tweede. Het rapport schetst hoe contraproductief een verkeerd gebruik van modellen kan zijn en hoe Nederland, door als enige in Europa van een risico-indicator een beleidsdoelstelling te maken (KDW), een leefomgeving creëert waar niemand voor heeft gekozen en die eigenlijk ook niemand wil. En dat juist degenen voor wiens belangen politici zeggen op te komen, zoals de boeren die kringlopen sluiten, de boeren die door innovaties hun uitstoot en voetafdruk verminderen of aan agrarisch natuurbeheer doen en de kleine familie- en gezinsbedrijven, op termijn zullen verdwijnen.
Zolang het stikstofmodel en de risico-indicator KDW in Den Haag regeren, zal daar geen verandering in komen, wat politici ook zeggen. Het rapport schetst daarom ook tien aanpassingen die noodzakelijk zijn om van stikstofbeleid weer natuurbeleid te maken. De Nieuwe Denktank zal deze de komende maanden voor het voetlicht brengen in het publieke debat.
U kunt ook raadplegen: https://denieuwedenktank.nl/presentatie-onderzoeksrapport/